Starzenie się populacji, narastanie liczby zachorowań w grupie chorych powyżej 65 roku życia oraz zmiany fizjologiczne i patologiczne zachodzące u osób starszych doprowadziły do powstania nowej dyscypliny medycznej jaką jest onkologia geriatryczna.
Onkologia geriatryczna posługuje się wielowymiarowym i interdyscyplinarnym podejściem do chorych na nowotwory. Opiera się na 4 podstawowych zasadach:
- zachowanie autonomii chorych
- odnoszenie przez chorych ewidentnej korzyści klinicznej podczas leczenia
- nieszkodzenie chorym-zachowanie sprawiedliwości w podejmowaniu decyzji
W przypadku chorego onkologicznego podeszłym wieku należy wyodrębnić grupę chorych, którzy pomimo wieku mogą otrzymywać pełne leczenie bez zwiększonego ryzyka powikłań, oraz grupę chorych, którzy kwalifikują się jedynie do postępowania objawowego.
Możliwe jest również wyodrębnienie grupy pośredniej, odnoszącej korzyści z leczenia dostosowanego do indywidualnej możliwości chorych, redukcja dawki, mniej toksyczne schematy.
Zakwalifikowanie chorego do określonej grupy terapeutycznej wymaga ścisłej, precyzyjnej i dogłębnej indywidualnej analizy przypadku, w oparciu o pełną dokumentację medyczną.
Ustalenie ostatecznego postępowania onkologicznego u chorego w podeszłym wieku musi być wypadkową możliwości terapeutycznych wynikających z aktualnej wiedzy medycznej oraz możliwości tolerancji planowanego leczenia przez organizm chorego.
Przy planowaniu trapi onkologicznej w tej grupie wiekowej należy z całą pewnością kierować się naczelną zasadą każdego lekarza „PRIMUM NON NOCERE” czyli „po pierwsze nie szkodzić”.
Lek. med. Maria Srebro - Stańczyk
