Triglicerydy (TG, trójglicerydy) to jeden ze składników tłuszczów stanowią główny materiał energetyczny dla organizmu, pełnią także funkcje budulcowe, wchodząc w skład błon komórkowych. Ich nadmiar gromadzony jest w postaci tkanki tłuszczowej. Oznaczenie poziomu TG zlecane jest przez lekarzy na etapie oceny ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Jest jednym z badań profilu lipidowego, który pozwala na diagnostykę i monitorowanie zaburzeń lipidowych.
Hipertriglicerydemia
Charakteryzuje się nieprawidłowym stężeniem trójglicerydów we krwi na czczo przekraczając zakres normy uznany za prawidłowy: ≥ 150 mg/dl lub ≥ 1,7 mmol/l. Zaburzenie to przeważnie obserwuje się u osób otyłych (szczególnie z otyłością brzuszną), chorych na cukrzycę typu 2, z przewlekłą chorobą nerek czy niedoczynnością tarczycy, a także u osób nadużywających alkoholu. Do czynników predysponujących należą również, zwiększone spożycie nasyconych kwasów tłuszczowych, słodyczy, brak aktywności fizycznej, zaburzenia genetyczne, choroby autoimmunologiczne, ciąża oraz stosowanie niektórych leków.
Konsekwencje zdrowotne
Wysoki poziom trójglicerydów w osoczu jest czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych (w tym miażdżycy), często związanych z zaburzeniami poziomu innych lipidów lub lipoprotein (obniżony poziom cholesterolu HDL i zwiększony poziom cholesterolu LDL). Dodatkowo, chorzy ze znacznie podwyższonym stężeniem trójglicerydów w osoczu (> 900 mg/dl lub >10 mmol/l) są szczególnie narażeni na wystąpienie ostrego zapalenia trzustki.
Leczenie
Postępowanie terapeutyczne dostosowane jest do potrzeb zdrowotnych pacjenta i obejmuje zwykle dwa kierunki: farmakologię oraz modyfikację stylu życia. Docelowo sposób odżywiania osoby chorej powinien koncentrować się na redukcji (w przypadku osób z otyłością lub nadwagą) oraz utrzymaniu prawidłowej masy ciała. Wynika to z faktu, że obniżenie nadmiernej masy ciała poprawia insulinowrażliwość tkanek, a to przekłada się na obniżenie stężenia trójglicerydów w osoczu. Zmniejszenie masy ciała o 10 kg powoduje średni spadek stężenia trójglicerydów o 30%. Istotnym elementem postępowania terapeutycznego jest zwiększenie aktywności fizycznej, co również wpływa na redukcję trójglicerydów w osoczu.
Proponowane wybory żywieniowe w celu zmniejszenia poziomu cholesterolu i poprawy ogólnego profilu lipidowego
Źródło: Kardiologia Polska 2020
Literatura
Interna Szczeklika, pod red. P. Gajewskiego, Medycyna Praktyczna, Kraków 2020
Wytyczne ESC/EAS dotyczące postępowania w dyslipidemiach: jak dzięki leczeniu zaburzeń lipidowych obniżyć ryzyko sercowo naczyniowe (2019), „Kardiologia Polska”, „Zeszyty Edukacyjne”3/ 2020.
Zdjęcie tytułowe: Freepik
