Depresja u osób starszych zazwyczaj manifestuje się w nieco odmienny sposób. Podczas gdy depresja i smutek wydają się iść zawsze ze sobą w parze, część seniorów doświadczających objawów depresyjnych deklaruje brak poczucia smutku. Zamiast tego, na pierwszy plan wysuwają się brak motywacji do działania, spadek energii i problemy fizyczne. W rzeczywistości to właśnie skargi somatyczne, na czele z bólami stawów oraz głowy często są pierwszymi objawami depresji w tej grupie wiekowej. Jak widać, objawy te łatwo przypisać naturalnym procesom starzenia się lub chorobom, które są charakterystyczne dla późnej dorosłości. Okazuje się, że zaburzenia somatyczne mogą predysponować do pojawienia się objawów depresyjnych. Można tu wymienić chorobę Parkinsona, zaburzenia kardiologiczne, choroby nowotworowe czy cukrzycę. Objawy depresji mogą także sygnalizować początek zaburzeń o charakterze demencji, dlatego też wymagają niezwłocznej konsultacji ze specjalistą.
Zaburzenie depresyjne w wieku podeszłym może negatywnie wpływać na dolegliwości somatyczne. Jak udowodniono, objawy depresyjne zwiększają ryzyko zaburzeń kardiologicznych, w tym również wystąpienia zawału mięśnia sercowego. Stanowi to kolejny argument pokazujący jak ważną rolę pełni odpowiednia diagnoza i leczenie zaburzeń psychicznych również w późnej dorosłości.
Pojawieniu się objawów depresyjnych w wieku podeszłym sprzyjają okoliczności związane z typowymi dla tego okresu życia wydarzeniami. Wielu seniorów rezygnuje z kontaktów towarzyskich, ma poczucie izolacji, konfrontuje się z codziennymi ograniczeniami sprawności oraz perspektywą starzenia się. Co więcej, wiek ten charakteryzuje doświadczanie wielu utrat - godzenie się ze śmiercią bliskich, utratą sprawności i własnych możliwości. Możliwa aktywność i poszukiwanie nowych czynności sprawiających przyjemność, szczególnie tych wymagających kontaktu z innymi, w dużej mierze ułatwiają radzenie sobie z ograniczeniami i mogą sprawić, że okres ten będzie piękną jesienią życia.
