Przede wszystkim, leczenie depresji, nawet jeśli obejmuje wieloletnią farmako- i psychoterapię, nie jest żmudnym przypominaniem sobie najbardziej nieprzyjemnych momentów ze swojego życia pomiędzy przyjmowaniem kolejnej porcji leków. Pomimo tego, że w toku terapii występują momenty kryzysowe, chwile zniechęcenia czy braku wiary w jej skuteczność, często paradoksalnie wiążą się one ze stawianiem kolejnych kroków naprzód i zwiastują widoczny progres w leczeniu.
Dla osób od lat borykających się z depresją, pomimo częstego oswojenia choroby, momenty poprawy stanu psychicznego czasem powodują nie ukojenie, lecz rozpoczynają okresy oczekiwania na powrót obezwładniającego przygnębienia. Jak pokazuje bowiem większość badań, ponad połowa osób cierpiących na depresję doświadcza kolejnego epizodu choroby, choć ilość i nasilenie nawrotów są różne. Z jednej strony świadomość tego faktu może utrudniać uruchomienie zasobów do walki z chorobą, z drugiej zaś pewna doza czujności i bieżące monitorowanie stanu psychicznego jest postawą pożądaną i może uchronić przed nawrotem choroby lub chociaż przyspieszyć moment kontaktu ze specjalistą. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie o powody nawrotu epizodów depresyjnych. Jak twierdzą specjaliści, czasami, jeśli czynniki powodujące pierwotne zachorowanie nie ustały, stają się przyczyną kolejnego załamania stanu psychicznego. Pewne jest, że jego stabilizacji nie sprzyja brak lub nieodpowiednie leczenie. Czasami pacjenci, po uzyskaniu widocznej poprawy, często po zastosowaniu farmakoterapii lub rozpoczęciu procesu terapeutycznego, uznają dotychczasowe leczenie za wystarczające. Niestety, zwykle tak szybka poprawa jest tylko zjawiskiem pozornym, a choroba w niedługim czasie od rezygnacji z profesjonalnej pomocy powraca, czasem ze zdwojoną siłą. Niektórzy badacze zjawiska depresji donoszą, że może istnieć biologiczna predyspozycja do nawrotów choć brak szczegółowych doniesień na ten temat.
Chociaż trudno sformułować uniwersalne wskazówki w tym zakresie, należy pamiętać, że utrzymaniu remisji depresji sprzyja szeroko pojmowane dbanie o higienę zdrowia psychicznego, w tym możliwie aktywne spędzanie czasu wolnego, utrzymywanie kontaktów społecznych czy pielęgnowanie tych aktywności, które sprawiają nam przyjemność i przynoszą satysfakcję. Prostą choć niezwykle istotną do podkreślenia radą jest wypełnianie zaleceń lekarza oraz konsultowanie z nim wszelkich objawów, które powodują niepokój. Należy pamiętać, że nawet jeżeli znajome uczucie przygnębienia powróci, może stać się nie zwiastunem chronicznej postaci choroby, ale ostatnim jej tchnieniem.
